سلام و درود خدمت عزیزان و بدنسازان در جای جای ایران ، در وبلاگ پرورش اندام تیم فیتنس پرو fitnesspro :
تا کنون مکمل های فراوانی در جهان شناخته شده هست و هر پودر مکملی بسته به خواص خود دارای عملکرد و کارایی خاصی در بدن هر شخصی می باشد ، مکمل های زیادی در بازار موجود است از جمله وی ، کراتین ، وی البومین ، ال ارژنین ، کازئین و انواع ، اقسام ویتامین و مکمل های دیگر ، ولی مکمل پروتئین اب پنیر تنها پودر پروتئینی است که در بیشتر مکمل های ساخته شده دارای ترکیب یکنواختی بوده و در انواع پروتئین مورد استفاده قرار میگیرد جهت اشنایی بهتر با این مکمل و اینکه دارای چه خصوصیاتی می باشد در این مقاله با ما همراه باشید...
حتما این مقاله را بخوانید : مهمترین حرکتی که اکثر مبتدی ها با ان مشکل دارند ؟
پروتئین آب پنیر یکی از دو پروتئین موجود در شیر است و دیگری کازئین است گاهی که یک انعقاد (معمولا رنین) به شیر اضافه می شود، کشک (کازئین) و پنیر جدا می شوند. پروتئین پنیر حاوی آب محلول شیر است.
آب پنیر به عنوان مکمل پروتئین استفاده می شود. این هدف بسیار مفید برای هدف قرار دادن پروتئین های هدفمند روزانه است. آب پنیر سریعتر از سایر اشکال پروتئین جذب می شود، به این معنی که باعث افزایش سنتز پروتئین عضله شده نیز می شود.
ویسکی همچنین مقدار زیادی اسید آمینه L-cysteine را به وجود می آورد که می تواند کمبود هایی را که در طول سال ها و دیابت رخ می دهد، و نیز سایر شرایط را کاهش دهد. در حالیکه آب پنیر نیز ادعا شده است که افزایش چربی را کاهش دهد، این کارکردی از پروتئین است، نه خود پنیر. این بدان معناست که خود پنیر چربی را کاهش نمی دهد، اما اغلب پروتئین های بیشتری مصرف می کنند که با تلاش های کاهش چربی کمک می کند.
آب پنیر به کبد یا کلیه آسیب نمی رساند، اما می تواند آسیب های پیش از آن را افزایش دهد. افرادی که دارای کبد یا مجاری آسیب دیده هستند، باید سریعا بدون هدایت یک پزشک، میزان مصرف پروتئین را احتیاط کنند.
آب پنیر یکی از دو پروتئین لبنیات است و دیگری کازئین است ،در حالیکه کازئین تقریبا 70-80 درصد از پروتئین گوشت را تشکیل می دهد، پروتئین آب پنیر باقی می ماند 40-30 درصد باقیمانده. آب پنیر قطعه محلول آب است و از طریق کازئین در طی روند انعقاد و سینرژیز استخراج می شود (در صفحه پردازش کازئین توضیح داده شده است، دو قطعه جدا شده پس از افزودن انعقاد). آب پنیر مایع است که به عنوان "محصول جانبی" از روند تولید پنیر که بیشتر از کازئین است بیشتر دیده می شود و تعریف فنی از پنیر "گروهی از پروتئین شیر است که در سرم شیر یا پنیر بعد از رسیدن به محلول در محلول باقی می ماند CN در pH 4.6 و 20 درجه سانتیگراد ". بنابراین "آب پنیر" یک پروتئین نیست، بلکه یک کلاس پروتئین است که به طور جمعی بر اساس حلالیت و روش تولید گروه بندی می شوند.
آب شیرین را می توان در کل شیر یافت. اگر چه اکثر اسیدهای فروخته شده تجاری از گاوها (گوشت گاو) به دست می آیند، از طریق هر حیوانی که شیر را از طریق بافت های پستان تولید می کند، می توان از آب شیرین نیز استفاده کرد: بوقلمون، 70%شتر، 80%لاما و انسان ها 90%چندین نام را ذکر می کنند.
آب پنیر به نظر می رسد در برابر انعقاد در معده مقاومت کند و نسبتا به روده منتقل می شود. به دلیل اینکه پروتئین های کازئین (مولکول دیگر شیر) از معده تمیزتر می شوند، استارت اب پنیر از طریق بارندگی در یک محیط اسیدی است که به علت جامد شدن یک فاز واگرایی دوازدهه، باعث کاهش سرعت عبور معده می شود.جالب توجه است، آنزیم هایی که به لحاظ ذاتی شیر یافت می شوند (آلکالین فسفاتاز) می توانند کازئین را فسفریوری کنند و باعث افزایش حلالیت و عبور معده شوند.
هنگام اندازه گیری بتالاکتلبولین (بزرگترین مولکول آب پنیر) در روده، این مولکول خاص به نظر نمی رسد که در معده هیدرولیز شود، زیرا آن را در روده به نظر می رسد. به علت عدم وجود هیدرولیز به طور ذاتی، تفاوت های زیادی در زمان تخلیه معده بین ایزوله جداسازی و هیدرولیزیت آب پنیر وجود دارد، زمانی که مصرف آنها در شرایط نابالغ 45 گرم در مردان سالم است. از طریق بارندگی در یک محیط اسیدی است که به علت جامد شدن یک فاز واگرایی دوازدهه، باعث کاهش سرعت عبور معده می شود. جالب توجه است، آنزیم هایی که به لحاظ ذاتی شیر یافت می شوند (آلکالین فسفاتاز) می توانند کازئین را فسفریوری کنند و باعث افزایش حلالیت و عبور معده شوند.
به نظر می رسد پروتئین آب پنیر در خون تقریبا 40-60 دقیقه پس از مصرف، به وسیله اندازه گیری لرزش های لوسین در خون بررسی می شود. در طول این زمان نیز افزایش انتشار انسولین دیده شده است که هر دو C max و AUC نسبت به دوز مساوی پروتئین کازئین است. آب پنیر در خون سریعتر از مواد غذایی معمولی پروتئین مانند تون ماهی ، بوقلمون و تخم مرغ تمایل دارد.
هنگام اندازه گیری سینتیک لوسیون پس از مصرف پروتئین 20 گرم (به عنوان نشانگر بیومس برای تولید سنتز پروتئین بالقوه عضلانی)، سطح پیک (C max ) لوسین به تراز توالی مثبت از پروتئین آب پنیر می رسد، در حالیکه کازئین پروتئین دارای حداکثر مقدار پیک در 133 +است. هنگامی که به تعادل دراز مدت لوسین در بدن نگاه می کنید، پروتئین کازئین بیشتر از پروتئین آب پنیر حفظ می شود.
در حالی که پروتئین آب پنیر در تحریک سنتز پروتئین قوی تر است (68٪ بالاتر از اسیدهای پایه، 31٪ کازئین)، پروتئین آب پنیر قادر به مهار تجزیه پروتئین نیست، در حالی که کازئین می تواند اکسیداسیون پروتئین را 31٪ کاهش دهد. نتیجه خالص یا جمعیت مشابه در محتوای بافت عضلانی بعد از مصرف مقادیر مساوی پروتئین آب پنیر یا کازئین یا احتباس بهتر با کازئین در طول 7 ساعت، در صورتی که هیچ چیز دیگری نباشد، نتیجه می شود. این به رغم افزایش جذب لوسین 30 درصد بیشتر در سلول های عضلانی است که بعد از 2 ساعت پس از مصرف در مقایسه با کازئین اندازه گیری می شود. یک مطالعه که میزان سنتز پروتئین را به یک دوره 60-210 دقیقه و یک دوره 210 تا 360 دقیقه متمایز می کند، نشان می دهد که با افزایش تولید پروتئین سدیم پروتئین، تنها در دوره اول به طور قابل توجهی بیشتر از کازئین است. هیچ تغییر کلی در طی 5 ساعت آزمایش نشده است، هرچند که کازئین به سمت موثرتر شدن است.
