عرض ادبی دوباره خدمت همراهان و دوستداران رشته بدنسازی در وبلاگ fitnesspro


بدون معطی میریم سراغ ادامه مقاله قبلی که در رابطه با تمرینات جلوبازو با برانچ وارن باهم صحبت کردیم...


پس از این که به بالاترین بخش حرکت می رسم ، به ارامی شروع می کنم وزنه را به سمت پایین بر می گردانم و در طول مسیربرگشت ، کشش را کامل در عضلات جلو بازویم حس می کنم ، زمانی که مجددا به موقعیت شروع حرکت می رسم با انقباض شروع می کنم و در هر تکرار یک انقباض کامل و کشش کامل را تجربه می کنم.


همان طوری که می توانید متوجه شوید فقط وزنه را به سمت بالا و پایین حرکت نمی دهم ، زمانی که وزنه از اسیب پذیر ترین نقطه حرکت یا همان بخشی که بازوها کاملا صاف هستند و عضلات تحت کشش به بخش امن تر یا همان بخش انقباض و بالا بردن وزنه جا به جا می شود به ارامی قدرت افزایش پیدا می کند.


در بالاترین نقطه از دامنه حرکت یک انقباض کامل به جلو بازوهایم می دهم ، اما ان را برای زمان زیادی حفظ نمی کنم معمولا کمتر از دو ثانیه می شود فقط تا اندازه ای که یک انقباض خوب در عضلاتم حس کنم ، نه به مشکلی که تاثیر بخش منفی حرکت از بین برود و نتوانید از سوزش انقباض ، کشش را حس کنید.


هیچ حرکتی بهتر از این مدل که در ان چرخش مچ دست ها وجود دارد برای افزایش چگالی حالت تخم مرغی جلو بازوها موثر نیست که باعث تفکیک عضلات برا چیالیس از جلو بازوها می شود.


از این گذشته به خاطر شیوه خاص اجرایی خودم در این حرکت من در بخش بالای حرکت یک تکنیک خاص به کار می برم که دامنه حرکت راذافزایش دهد از این مدل تمرین جلو بازو و یک تاثیر فوق العاده می گیرم و ان هم ایجاد تفکیک بیشتر در خط بین سرشانه و جلوبازو است.


اگر برای بالا بردن دمبل ها مجبور شدید خودتان را به سمت عقب‌یا جلو متمایل کنید و وزنه ها را چرخشی حرکت دهید ، بدانید که وزنه سنگین انتخاب کرده اید ، اگر نتوانید حرکت را با دامنه کامل حرکت اجرا کنید یعنی این که جلو بازوهایتان را بکار نگرفته اید.


برای اجرای این  کاملا صاف انتهای یک نیمکت می نشینم ، سال ها قبل ویکتور به من این کار را یاد داد که طبق ان باید پاها را کامل روی زمین گذاشت و‌محکم ران ها را قفل کرد تا بالا تنه ثابت بماند ، تنها نقطه ای از بدنم که اجازه حرکت دارد ، ساعد هایم هستند ، مچ ها و البته بازوها را نیز اندکی حرکت میدهم تا به ان نقطه اوج انقباضی که قبلا اشاره شد برسم.


هر تکرار با این شیوه نیاز به کنترل و ثبات کامل دارد که یک چرخش مچ را نیز به همراه دارد به شکلی در بخش پایین حرکت کف دستتان رو به سقف قرار بگیرد و سپس مجدد هنگام برگشتن باید کف دست به سمت داخل بچرخد ، در بخش بالای حرکت باید تا جای ممکن مچ خود را به سمت خارج بدن بچرخانید...