محققان نتیجه گیری کردند که سویا تغییری بر سطح تستسترون در مردان ایجاد نمی کند. یکی دیگر از تصورات غلط در مورد سویا این است که این پروتئین مشابه پروتئینهای شیر، باعث رشد عضلانی نمی شود.
بر خلاف این ادعا، مطالعه ای در سال ۲۰۰۷ نشان داد وقتی به تعدادی بدنساز مرد، پروتئین سویا کنستانتره، پروتئین سویا ایزوله، پودر مخلوط شامل سویا و وی یا پودر پروتئین وی ایزوله در طول برنامه ۱۲ هفته ای تمرین ( ورزش) با وزنه داده شده، همگی افزایش حجم مشابهی داشتند. فارق از این که کدامیک از این پروتئینها را مصرف کرده بودند. این تحقیق دیگری را که در سال ۲۰۰۶ توسط محققان کانادایی بر روی افراد تمرین ( ورزش ) نکرده انجام شده بود را هم تایید کرد.
پروتئین سویا بنظر می آید که مزایای مشابه وی ارائه می دهد، بعلاوه فوایدی که وی و پروتئینهای دیگر فاقد آن هستند. اولین آنها توانایی پروتئن سویا در افزایش سطوح هورمون رشد است، که بنظر می آید بخاطر مقادیر بالای آرژینین و لیزین موجود در آن است. همچنین باعث تقویت سطوح نیتریک اکسید می شود. انیستیتو پلی تکنیک ویرجینیا و محققان دانشگاه آیالتی بلکزبورگ کشف کردند که فیتواستروژن جنستئین موجود در سویا باعث افزایش سطوح نیتریک اکسید می شود به وسیله افزایش آنزیمی که کاتالیزور بین تبدیل آرژینین به نیتریک اکسید بشمار می آید. علاوه بر این، سویا برای ریکاوری عضلات بهتر عمل می کند.
مطالعه ای که در سال ۲۰۰۴ در ایالات اوهایو بر مقایسه پروتئین بارهای سویا و وی روی رشد عضلانی انجام شده گزارش کرد مردانی را که سویا دریافت کردند بدنبال تمرین ( ورزش ) بدنشان بهتر در برابر رادیکالهای آزاد محافظت شد نسبت به کسانی که پروتئین وی استفاده کرده بودند، و در سال ۲۰۰۵، ژورنال طب ورزش و تناسب اندام گزارش کرد که زنانی که پروتئین سویا برای چهار هفته دریافت کرده بودند دچار آسیبهای اکسیداتیو کمتر شدند نسبت به کسانی که پروتئین وی مصرف کرده بودند (در دسته ای که وی مصرف کردند، چنین کاهشی دیده نشد).
