تمرین با فیل هیتث :: « بهترین وبسایت اموزشی بدنسازی ، فیتنس »

با سلام و خسته نباشید خدمت همه دوستان خودم در وبلاگ fitnesspro :

امروز در این مقاله میخواهیم در مورد عضلات پا صحبت کنیم و اینکه چطور می تونیم توی شش هفته یا نهایت هشت هفته عضلات پا را کاملا تحریک کنیم تا به نتیجه دلخواه برسیم پس با وبلاگ خودتون همراه باشید..

در دنیای بدنسازی رواج تجهیزات جدید به معنی منسوخ شدن تجهیزات قدیمی و وزنه های ازاد نیست ، ولی همزمان به این معنی هم نیست که در مقابل دستگاهها بدون هیچ دلیل موجهی مقاومت کنید و از فواید انها غافل شوید.

در واقع راز دستیابی به پاهای حجیم و کامل در کمترین زمان ممکن این است که همزمان به بهترین وجه ممکن از مزایای دستگاهها و وزنه های ازاد بهره بگیرید.

برای اینکه بدرستی از هر کدام از دستگاههای که درباشگاهتان می بینید بهره بگیرید ، دو مسئله اساسی را مد نظر قرار دهید : تکنیک اجرا و الگوی تکرارها ، کار با دستگاه برایتان این موقعیت را فراهم می کند که عضلات خود را از زوایای کاملا متفاوت تحت فشار قرار دهید نسبت به انچه با اغلب حرکات وزنه ازاد می توانید انجام دهید ، تنها اعمال تغییرات کوچک در شیوه تمرین تمرین از فاصله پاها گرفته تا زاویه پنجه ها ، می توانید هر حرکتی را با هدف اعمال فشار بر عضله ای کاملا متفاوت بکار بگیرید.

همین مسئله در مورد الگوهای ستها و تکرار های که استفاده می کنید هم صادق است ، در مورد کار با دستگاه انچه انجام می دهیم به اندازه چگونگی انجام حرکت اهمیت ندارد ، به عنوان مثال یک حرکت با دستگاه که وقتی با سه ست ۱۰ تکراری اجرا می شود و می تواند بی ارزش باشد ممکن است در صورت اجرای ۵ ست ۵ تکراری یا ۳ ست ۲۰ تکراری اثر و نتیجه چشمگیری داشته باشد.

در برنامه تمرینی که در اختیارتان می گذارم ، از الگوی تکرارها و تکنیک های تمرینی استفاده کرده ام که شاید کمتر از انها استفاده کرده باشید ولی در نتیجه استفاده از انها شاهد اثار بسیار مثبتی خواهید بود ...ادامه دارد.

با سلام خدمت همه همراهان همیشگی و ورزشکاران عزیز در وبلاگ fitnesspro:

امروز در خدمت شما هستیم با برنامه تمرینی که امیدوارم مورد پسند عزیزان قرار بگیرد.

من همیشه از وزنه های سنگین و تکرار های نسبتا کم در تمریناتم استفاده کرده ام ، اما سرانجام تمرینم جایی می رسد که دیگر تکرارهایم انفجاری می شوند ( البته همیشه فرم صحیح حرکت را نیز رعایت می کنم ) روی اوردن به تکرار های انفجاری از روی ناچاری است چرا که برای بلند کردن وزنه های سنگین نمی توان به صورت دیگری عمل کرد.

تکرار های انفجاری باعث اعمال فشارخیلی زیادی روی عضلات می شوند . به عنوان مثال اسکوات رفتن با وزنه ۲۷۰ کیلویی را در نظر بگیرید در برخی نقاط دامنه حرکت شاید به لحاظ سرعتی اجرا شدن تکرار ها عضلات چهار سر ران تحت فشار کمتری قرار بگیرند اما در جایی که باید وزنه را انفجاری بالا ببرید ممکن است وزنه به قدری سنگین به نظر برسد که انگار ۵۴۰ کیلو گرم وزن دارد.

این انچه بود که من انجام می دادم ، بعد از مدتی مقدار وزنه کاربردی را به قدر کافی کاهش دادم تا بتوانم حالت انفجاری اجرای حرکت (که به لحاظ سنگین تر از معمول بودن وزنه ناچار به اعمال ان بودم ) را حذف کنم و عضلات را در طول هر ست تحت یک فشار ثابت تمرین می دهم تا دیگر نیازی به اعمال فشار اضافی با وزنه های بیش از حد سنگین نباشد.

این را نه به این معنا که سیستم های انفجاری خود را ناموثر بخوانم گفتم ، بلکه کاملا بر عکس ،سیستم تکراری های انفجاری سالها برایم کار کرد و مفید واقع شد . من همیشه پیشرفت می کردم اما دیگر بدنسازان بنظر می رسید که در یک نقطه خاص باقی می ماندند و دیگر هیچ تغییری در بدن سان پدید نمی امد.

زمانی که رشد عضلات بیشتر شد و مقدار وزنه های کاربردی در تمرین افزایش پیدا کرد از تکرار های انفجاری خطرناک بود. اگر به خاطر یک اسیب مجبور می شدم ۲ ماه تمرین نکنم می شد ۱ گام به جلو و ۲ گام به عقب ، با این اوصاف من باید احتیاط می کردم.

بنابراین بدون اینکه تغییری زیادی در روند کارم اعمال کنم تکرار های انفجاری را از تمرینلتم حذف کردم . در مقدار تمرین تغییری ایجاد نکردم و البته به تعداد جلسات ان نیز کاری نداشتم. ایده اصلی تمرینلتم همچنان پا بر جا بود ، فقط ریسک را از تمرینات خود جدا کردم...