با سلام خدمت همه همراهان همیشگی و ورزشکاران عزیز در وبلاگ fitnesspro:
امروز در خدمت شما هستیم با برنامه تمرینی که امیدوارم مورد پسند عزیزان قرار بگیرد.
من همیشه از وزنه های سنگین و تکرار های نسبتا کم در تمریناتم استفاده کرده ام ، اما سرانجام تمرینم جایی می رسد که دیگر تکرارهایم انفجاری می شوند ( البته همیشه فرم صحیح حرکت را نیز رعایت می کنم ) روی اوردن به تکرار های انفجاری از روی ناچاری است چرا که برای بلند کردن وزنه های سنگین نمی توان به صورت دیگری عمل کرد.
تکرار های انفجاری باعث اعمال فشارخیلی زیادی روی عضلات می شوند . به عنوان مثال اسکوات رفتن با وزنه ۲۷۰ کیلویی را در نظر بگیرید در برخی نقاط دامنه حرکت شاید به لحاظ سرعتی اجرا شدن تکرار ها عضلات چهار سر ران تحت فشار کمتری قرار بگیرند اما در جایی که باید وزنه را انفجاری بالا ببرید ممکن است وزنه به قدری سنگین به نظر برسد که انگار ۵۴۰ کیلو گرم وزن دارد.
این انچه بود که من انجام می دادم ، بعد از مدتی مقدار وزنه کاربردی را به قدر کافی کاهش دادم تا بتوانم حالت انفجاری اجرای حرکت (که به لحاظ سنگین تر از معمول بودن وزنه ناچار به اعمال ان بودم ) را حذف کنم و عضلات را در طول هر ست تحت یک فشار ثابت تمرین می دهم تا دیگر نیازی به اعمال فشار اضافی با وزنه های بیش از حد سنگین نباشد.
این را نه به این معنا که سیستم های انفجاری خود را ناموثر بخوانم گفتم ، بلکه کاملا بر عکس ،سیستم تکراری های انفجاری سالها برایم کار کرد و مفید واقع شد . من همیشه پیشرفت می کردم اما دیگر بدنسازان بنظر می رسید که در یک نقطه خاص باقی می ماندند و دیگر هیچ تغییری در بدن سان پدید نمی امد.
زمانی که رشد عضلات بیشتر شد و مقدار وزنه های کاربردی در تمرین افزایش پیدا کرد از تکرار های انفجاری خطرناک بود. اگر به خاطر یک اسیب مجبور می شدم ۲ ماه تمرین نکنم می شد ۱ گام به جلو و ۲ گام به عقب ، با این اوصاف من باید احتیاط می کردم.
بنابراین بدون اینکه تغییری زیادی در روند کارم اعمال کنم تکرار های انفجاری را از تمرینلتم حذف کردم . در مقدار تمرین تغییری ایجاد نکردم و البته به تعداد جلسات ان نیز کاری نداشتم. ایده اصلی تمرینلتم همچنان پا بر جا بود ، فقط ریسک را از تمرینات خود جدا کردم...
