زمانی که چربی بدن را از دست می‌دهیم سلول چربی ( که از آن به نام ادیپوسامانه (adipocyte) نیز نام برده می‌شود ) نه جای دیگری می‌روند و نه این که به سمت سلول‌های عضلانی حرکت کرده تا در آن جا بسوزند. متاسفانه در همان جای خودشان یعنی زیر پوست شکم ، ران ، باسن ، بازو و … و البته یک لایه بالاتر از عضله باقی می‌مانند و به همین خاطر هم هست که مشاهده تفکیک عضلانی،وقتی درصد چربی بدن بالا است عملاً غیر ممکن است. چربی دقیقاً در سلول چربی سوخته نمی‌شود و می‌بایست از سلول چربی آزاد شود.
چربی به شکل تری گلسیرول (triglycerol) در داخل سلول چربی ذخیره می‌شود. براینکه چربی سوخته شود می‌بایست از سلول چربی آزاد شده و تحت یک رشته عملکردهای هورمونی و آنزیمی پیچیده قرار بگیرند. زمانی که سلول چربی برای این کار برانگیختن شد سلول چربی محتویات داخل خود را ( تری گلسیرول ) به شکل اسیدهای چرب آزاد EFAs رها کرده و به داخل جریان خون فرستاده و سپس از طریق جریان خون به بافت‌هایی که نیازمند انرژی هستند ارسال می‌گردد.
یک مرد بزرگ‌سال عادی به طور متوسط حدود شصت هزار تا یکصد هزار کالری ، انرژی را در سلول‌های چربی خود ذخیره کرده است. آن چه که باعث برانگیختن و آزاد سازی این اسیدهای چرب ذخیره شده از سلول‌های چربی می‌گردد خیلی ساده است.
وقتی بدن به انرژی نیاز پیدا می‌کند و به دلیل این که کمتر از انرژی مورد نیاز بدن به آن کالری رسانده شده است آن وقت است که بدن با آزاد سازی هورمون‌ها و آنزیم‌هایی که به سلول‌های چربی پیغام می‌فرستند که به جای حفظ و ذخیره چربی در داخل خود آنها را برای مصرف شدن آزاد سازند.
برای این که چربی ذخیره شده از سلول چربی آزاد گردد فرآیند هیدرو لیسیز ( hydrolysis ) و یا همان ( تجزیه چربی ) ملکول‌های تری گلسیرول را به گلسیرول و سه اسید چرب تقسیم می‌نماید.
چربی سوزی
