سلام و درود خدمت همراهان همیشگی و ورزش دوستان عزیز در وبلاگ fitnesspro :
هر روز با یک جمله انگیزشی مقاله خودمان را شروع میکنیم تا با قدرت و پشتکار لحظه به لحظه به رویاها و فرم ایده ال و تناسب اندام خود دست یابیم با ما همراه باشید...
« حتی اگر بدانم فردا جهان متلاشی خواهد شد ، باز هم درخت سیب خود را خواهم کاشت »
علم ثابت کرده فقط گوشت (و نه گیاه)، به طور موثری نه تنها نیاز انابولیک ورزشکاران را تامین میکند،بلکه آتش کاتابولیک انها را نیز فرومینشاند.
هرگز یک شخص پرورش اندام در کلاس جهانی نبوده است که یک گیاه خوار باشد.در حقیقت به جز بعضی دونده های مسیرهای استقامتی،من نمیتوانم ورزشکاری را به خاطر بیاورم که گیاه خوار بوده باشد!
گیاه خواران دوست دارند افرادی مانند کارل لوئیز ،هانک ارون و مایک تایسون را مثال بزنند اما انها همگی سالها بعد از موفقیتهای ورزشی خود به گیاه خواری روی اوردند. منابع دیگر نیز کمتر قابل توجه و یاغیر قابل اثبات بودند. و یا این رژیم را گرفته ولی خیلی دوام نیاوردند.
بر اساس تجربه من که با بسیاری از قهرمانان جهانی و المپیک کار کرده ام ,من یک گیاه خوار را در بین انها ندیدم!
اخیرا دوست عزیز من گیل ریس از تیم ادیداس که من را سالها پیش برای کار با اندره اغاسی معرفی کرده بود ، برای کمک به یک استعداد جدید در تنیس (که نامش باید مهم بماند) تماس گرفت. برای کسانی که نمیدانند باید بگویم گیل یکی از مربیان برتر جهاندر پرورش اندام و ورزشهای قدرتی طی سالهای گذشته بوده است و در حال حاضر یک کپانی نو آور در زمینه تولید تجهیزات بدنسازی یا بدن سازی و پاورلیفتینگ به نام BILT رابه همراه آغاسی اداره میکند.
به هر ترتیب گیل از من خواست تا یک نگاهی به استعداد جوانی که معتقد بود در اینده ای نزدیک در میان تنیس بازان برتر جهان قرار میگیرد بیاندازم.در ابتدا مشکلی وجود نداشت اما بعد از فشارهای بیش از حد مادرش و اینکه میخواست پسرش هم مثل او گیاه خوار شود به این خاطر که مادرش آرام شود وی نیز گیاه خوار شد
در نتیجه وی مرتبا مصدوم میشد و عملکرد درون زمین وی عذاب اور شده بود گیل در متقاعد کردن مادرش در خصوص اینکه اشتباه میکند نا موفق بود بنابر این گیل با یک پیش شرط برای وی حاضر به کار شد و ان ملاقات من برای یک ارزیابی کامل از شرایط پزشکی ، وضع مصدومیت و شرایط تغذیه بود.
متاسفانه مادر وی اجازه مصرف رژیم غذایی من را نداد و همان رژیم قبلی را پیش گرفت!
بنابر این گیل نیز از کار با وی خودداری کرد و در نهایت این جوان بعد از باختهای پشت سر هم ، مهارت و رنکینگ بالای خود را نیز از دست داد و هرگز به جایگاه قبلی خود برنگشت.
مادر وی قبول نمیکرد که چه دوست داشته باشیم یا نه, ما گوشت خوار هستیم
هرچند بسیاری از گیاه خواران بتوانند با روش خود زنده بمانند اما برای ورزشکاران میتواند این میتواند به معنای پایان کار باشد!
بسیاری از گیاه خواران زنده ماندن را با پیشرفت کردن اشتباه میگیرند و فرض میکنند تنها به خاطر اینکه انها مدیریت کرده اند تا با یک روش گیاه خواری زنده بمانند به این معنی است که سایر افراد از یک فردی که تنها پیاده روی میکند تا یک ورزشکار و بدنساز که باید فراتر از مثلا فقط زنده ماندن بروند نیز میتوانند این گونه باشند!
به هر حال من یک شام ساده با استیک را خیلی بیشتر ترجیح میدهم. البته این به این معنی نیست که من اصلا اهل گیاه خواری نیستم در عین حال که گوشت میخورم در مقایسه با بعضی از گیاه خواران حتی من گیاهان بیشتری مصرف میکنم . برای ورزشکاران و بدنسازان به دلیل اینکه رزیم غذایی با پروتئین بالا میتوان یبوست بیاورد، مصرف سبزیجات و فیبر برای اینکه سالم بمانند و حرکات روده شان عادی باشد لازم است.
هر قصاب خوبی به شما میگوید که دنده نسبت به فیله چربی بیشتر و در نهایت مزه بیشتری دارد. اما در نهایت استیکی که برای من خیلی به یاد ماندنیست, استیکی هست که در توکیو در یک خانه ی استیک به نام Aragawa خوردم. این رستوران نه تنها بهترین خانه ی استیک در ژاپن است, در حقیقت گران ترین رستوران جهان هم هست. در واقع موقعی سه تا میخورم که مهمان یک شرکت باشم که برای مشاوره مرا خواسته اند در غیر این صورت قیمت آن برای من وقتی خودم برم خیلی غیر معقول است! Aragawa فقط گوشت کوبه تازه و قابل اعتماد که از جزیره ی کوبه می آید را میقروشد. هر حیوان بطور دستی انتخاب میشود و یک جدول که شجره نامه و اصل و نصب گاوی که دارید میخورید را در آن نوشته اند,در رستوران به شما میدهند. طبق سنتها این حیوانات با یک رژیم خاص تغذیه میشوند که شامل شراب برنج و لذت ماساژی است که توسط نگهدارندگان آنها بهشان داده میشود (گفته میشود که ماساژ باعث میشود که گوشت شان تردتر و برای کباب کردن بهتر شوند). خوردن استیک در Aragawa تقریبا یک تجربه وصف نشدنی است. البته من مشکلی با امتحان کردن جای دیگه ندارم. ولی باید بگم استیکی که در جاهای دیگه دنیا خوردم در مقایسه با Aragawa هیچی نبوده اند.مثل همان گوشت بره ای که در خود تهران با قیمت کیلویی نهصد هزار تومان به فروش می رسد که گفته شده این بره ها فقط از شیر و تغذیه اصولی و از مزایایی همچون ماساژ و اهنگ هیجانی برخوردار بودند جالب است.
