۸۵ درصد فسفر بدن در استخوان ها و داندان ها متمرکز شده و بقیه آن در عضلات، اندام ها، خون و مایعات دیگر بدن وجود دارد. فسفر در تشکیل استخوان ها و دندان ها نقشی اساسی دارد. جزو مواد تشکیل دهنده آنزیم ها است، برای انقباض عضلات و فعالیت عصبی ضروری است و بخشی از ترکیبات انرژی زای ATP (آدنازین تری فسفات)، ADP (آدنازین دی فسفات) و بافر (بافر اسیدی و بازی را تنظیم می کند) اصلی بدن است.

منابع فسفر: غذاهای غنی از پروتئین و کلسیم معمولاً غنی از فسفر نیز هستند. بنابراین گوشت، ماهی، طیور خانگی و تخم مرغ منابع اولیه فسفر در رژیم غذایی هستند. پنیر و بادام زمینی نیز از غنی ترین منابع فسفر به شمار می روند.

متابولیسم: تقریباً تمام فسفر غذا جذب می شود. کاتیون هایی مثل منیزیم، آلومینیم  و کلسیم جذب آن را کم می کنند. دفع فسفر از طریق کلیه ها صورت می گیرد.

میزان نیاز بدن به فسفر: میزان نیاز توصیه شده غذایی فسفر، مانند کلسیم است (نسبت یک به یک)، به استثنای سال اول زندگی که نیاز به فسفر کمتر از نیاز به کلسیم است. اگر نسبت فسفر به کلسیم بیشتر از دو به یک شود، احتمال بروز بیماری راشیتیسم وجود دارد و اگر کمتر از یک به یک شود خطر تتانی (انقباض بیش از حد، نام دیگر آن کزاز است) وجود دارد. در بچه هایی که از شیر گاو و با فسفر بالا استفاده می کنند)، نسبت کلسیم به فسفر، دو به یک است.